تولید یا فرآوری به معنی تهیه کالا و خدمات مورد نیاز با استفاده از منابع و امکانات موجود است. فعالیت های  تولیدی سلسله اقداماتی هستند که برای تبدیل منابع به کالاهای مورد نیاز صورت می‌گیرد. تمام اقدامات و فعالیت­های واحدهای صنعتی، حول تولید می گردد. معمولا در صورت کاهش یا عدم فعالیت بخش تولید، سایر بخش ها نیز به شدت تحت تاثیر قزرار خواهند گرفت. افزایش رقابت جهانی درمحیط تولید باعث ایجاد تولیدات متنوع کاهش زمان تولید افزایش استانداردهای کیفیت و هزینه های رقابتی می شود. در این شرایط رقابتی نیاز به روش هایی که سازمان توسط آن قادر به ارائه محصولات خود در هر شرایط وبا هر تغییری باشد رااجتناب ناپذیر می کند. برای افزایش راندمان بخش تولید، به روز رسانی فرآیندهای مرتبط نیز اقدامی بسیار مهم و تأثیرگذار است که ارتباط مستقیم با فناوری و دانش فنی دارد.

تغییر شرایط بازار از محرک های اساسی توسعه استراتژی های فناوری است. نخستین و مهمترین عملی که بر تمایز اثر دارد، سیاست بنگاه است و چنانچه فناوری بر ایجاد تمایز محصول یا خدمات نقش داشته باشد، اتخاذ راهبردهای تغییر فناوری، اولویت واحد تجاری است. در سطح کلان مدیریت صحیح تکنولوژی از اهداف اساسی برنامه های توسعه است و سیاست گذاری ها به سوی یادگیری تکنولوژی و افزایش دانش فنی به عنوان یک تصمیم استراتژیک محسوب می شود. تکنولوژی می تواند ورود به صنعت را تسهیل کند و یا ورود به آن را با موانع جدی مواجه نماید در نتیجه سطح فناوری برای ماندن و توسعه محصولات ارزش حیاتی دارد بنابراین با عنایت به سرعت اعجاب آور تغییرات تکنولوژی، عقب ماندگی از این روند، از دست دادن رقابت پذیری و ورود به بحران را به دنبال خواهد داشت. تکنولوژی از طریق بهبود کارایی جهت بالا بردن انعطاف پذیری سیستم تولید، قدرت رقابت سازمان را بالا برده و همزمان ورود به بازارهای جهانی را هموارمی سازد.

هر واحد تولیدی باید اطمینان حاصل کند که کالاهای تمام شده حداقل استانداردهای کیفیت را دارند. به غیر از بررسی خطای محصولات در فرآیند تولید، این بخش باید آزمایشات لازم را روی نمونه های اولیه محصولات جدید انجام دهد تا قبل از تولید انبوه، از معیارهای کیفی برخوردار باشد. واحد کنترل کیفیت مسئول بررسی و نظارت بر صحت اجرای امور می­باشد تا خروجی مجموعه در محدوده­ی مجاز و استاندارد جای بگیرد. در بحث استانداردها و کنترل کیفیت، نتایج مختلفی نهفته است که می­توان به شهرت و اعتبار بر گرفته از نشان استاندارد ملی، کاهش هزینه­های ناشی از نارضایتی مشتری،کاهش هزینه­های بازیافت و افزایش ارزش برند اشاره کرد. در نتیجه، مهم­ترین خروجی توجه به کنترل کیفیت و استاندارد، رشد ارزش برند و البته کسب سهم بازار و درآمد بیش­تر است. بازرسی فنی از دستگاه‌ه‌ها، ماشین‌آلات و قطعات از مهمترین فعالیت های صنایع به شمار می رود و وظیفه اصلی آن شناسایی عیوب و نواقص کالا و مواد است. در واقع انطباق با الزامات مهمترین وطیفه این بخش است و عدم کارایی آن در تشخیص عدم انطباق ها ممکن است ضایعات را افزایش و سودآوری را کاهش می دهد. فقدان دانش و تجهیزات بازرسی مخاطرات جانی و مالی به دنبال خواهد داشت.

در هزار ه سوم که از طرفی با محدودیت منابع و از طرفی با تشدید الزامات زیست محیطی مواجه هستیم، بهینه سازی مصرف انرژی یکی از مسایلی است که مدیران سازمان ها به ویژه واحدهای تولیدی با آن مواجه هستند.

منظور از مدیریت انرژی، کاربرد مناسب ترین فناوری برای بهینه کردن میزان مصرف حامل­های انرژی و سوخت است که منجر به کاهش بهای تمام شده خواهد شد.

نگهداری و تعمیرات از حیاتی ترین بخش های عملیات برای واحدهای صنعتی است که با روش تولید پیوسته کار می کنند. توقفات اضطراری ناشی از عدم کارایی این واحد می تواند تاثیر مستقیم بر کاهش راندمان و کاهش سودآوری داشته باشد. هر ساله در صنایع تولیدی هزینه تولید از دست رفته به دلیل توقف های برنامه ریزی نشده خسارات زیادی به بنگاه های اقتصادی وارد می کند. مهمترین ماموریت مدیریت نگهداری و تعمیرات تلاش برای حفاظت از دارایی های فیزیکی و پشتیبانی مناسب برای تداوم تولید و استفاده حداکثری از ظرفیت کارخانه است. به کارگیری سیستم نگهداری و تعمیراتِ می‌تواند نقش بسیار زیادی را در کاهش قیمت تمام شده محصول نهایی ایفا نماید. اما این تأثیرات تنها محدود به هزینه نبوده و در سرعت ارائه محصول در کل زنجیره تامین، کیفیت محصول، قابلیت اطمینان، چابکی سازمان و عواملی از این دست نیز تاثیر به سزایی دارد. از این رو می‌توان به نقش مهم و تأثیر گذار استراتژی‌های مختلف نگهداری و تعمیرات بر روی کسب و کار یک بنگاه اقتصادی پی برد.

واحدهای صنعتی مکلف هستند تا برنامه ریزی، ساماندهی، مراقبت و عملیات اجرایی مربوط به تولید، جمع آوری، ذخیره سازی، جداسازی، حمل و نقل، بازیافت، پردازش و دفع پسماندها و همچنین آموزش و اطلاع رسانی را جهت کاهش پسماندها را انجام دهند. با توجه به تنوع کارخانجات صنعتی و حجم بالای پساب های صنعتی، شایسته است روش‌های مناسب برای  شناسایی و تصفیه فاضلاب‌های صنعتی به عمل آورند.  محاسبه ضايعات، مقايسه عملكرد، شناسايي فرصتهاي بازیافت ضايعات و كاهش ضايعات از جمله برنامه هایی است که علاوه بر سودآوری، نشان از تعهد به مسوولیت اجتماعی و خوشنامی به عنوان حامی صنعت سبز دارد

مدیریت زنجیره تامین به مدیریت جریان محصولات و خدمات اطلاق می شود که از تولید محصولات آغاز و به مصرف ختم می شود. مدیریت زنجیره تامین، شامل تامین و نگهداری مواد اولیه برای تولید  کالای نهایی است و تلاشمی کند با یکپارچه سازی فعالیت ها و جریان اطلاعات زنجیره ای را برای دستیابی به بهره وری در سازمان فراهم آورد. در این مسیر مشتریان، تامین کنندگان و فروشندگان قرار دارند که با تعاملات برد- برد در صدد دستیابی به ارزش افزوده حداکثری هستند. در واقع مدیریت زنجیره تامین، ادغام مدیریت عرضه و تقاضا است. با استفاده از استراتژی ها ست و همه عناصر این این فرآیند برای به حداقل رساندن هزینه ها و ارزش آفرینی متقابل تلاش می کنند. در مجموع منبع یابی از استراتژی های اساسی دپارتمان زنجیره تامین است.